Orgazm, szczytowanie, dojście – to nazwy jednego i tego samego momentu, czyli osiągnięcia szczytu przyjemności seksualnej. Jednym z rodzajów kobiecego orgazmu jest orgazm łechtaczkowy. Co należy o nim wiedzieć? Zapraszamy do lektury!
Czym jest orgazm?
Orgazm można osiągnąć przez stymulację organów płciowych podczas stosunku seksualnego lub masturbacji. U kobiet objawia się on mimowolnymi skurczami mięśni okolicy pochwy, odbytu, a nawet skurczem macicy. Zgodnie z doniesieniami naukowymi orgazm kobiecy trwa średnio od 20 do 35 sekund, choć może trwać nawet 106 sekund. Kobiety odczuwają rozkosz z orgazmu znacznie dłużej od mężczyzn, których przyjemność ze szczytowania to zaledwie średnio około 4 sekundy.
Rodzaje kobiecego orgazmu
Do rodzajów orgazmu, jaki może osiągnąć kobieta należą:
- orgazm łechtaczkowy, który występuje najczęściej i jest najprostszy do osiągnięcia,
- orgazm pochwowy, który występuje rzadziej i jest mniej intensywny od łechtaczkowego,
- orgazm sutkowy, który można osiągnąć poprzez pieszczenie brodawek piersi, mogą mu towarzyszyć skurcze pochwy, tak jak w przypadku orgazmu łechtaczkowego czy pochwowego. Jest dość trudny do osiągnięcia,
- orgazm psychogenny, inaczej zwany również orgazmem wyobrażeniowym. Można go osiągnąć jedynie w wyniku fantazji i wyobrażeń, bez stymulacji ciała,
- orgazm nocny, który jest podobny do orgazmu psychogennego, z tą różnicą, że można go osiągnąć przez sen,
- orgazm analny, który można osiągnąć poprzez stymulację okolic odbytu,
- orgazm wielokrotny, czyli kilkukrotne osiągnięcie orgazmu podczas jednego stosunku,
- orgazm punktu G, który można osiągnąć poprzez stymulację punktu G.
Jak rozpoznać orgazm łechtaczkowy? Czym charakteryzuje się orgazm poprzez stymulację łechtaczki?
Orgazm łechtaczkowy można osiągnąć poprzez bezpośrednie pobudzanie łechtaczki dotykiem lub pośrednią stymulację jej okolic, czyli wzgórka łonowego, warg sromowych czy wewnętrznej strony ud – miejsca te będą naciskać na łechtaczkę, a zarazem ją stymulować. Aby rozróżnić orgazm łechtaczkowy, najczęściej porównuje się go do pochwowego. Osiągnięcie orgazmu łechtaczkowego zazwyczaj oceniane jest jako bardziej zadowalające i intensywne.
Orgazm kobiecy: czy każda kobieta jest w stanie osiągać orgazm łechtaczkowy?
Wiele kobiet udaje przeżywanie orgazmu przed swoimi partnerami. Robią to z różnych przyczyn, ale do jednej z nich należy trudność w osiąganiu satysfakcji seksualnej. Czy to oznacza, że nie każda kobieta jest w stanie doznać orgazmu łechtaczkowego?
Orgazm łechtaczkowy jest rodzajem orgazmu, który jest najłatwiejszy do osiągnięcia. Można więc powiedzieć, że większość kobiet będzie w stanie go zaznać, przy odpowiednich bodźcach. Przede wszystkim należy zadbać o komfort swojej partnerki – odpowiednie pobudzenie i podniecenie, które można wywołać przed zbliżeniem poprzez tzw. grę wstępną, stymulację ulubionych stref erogennych oraz odpowiednią stymulację narządów płciowych, gdyż okazuje się, że blisko 40% kobiet potrzebuje bezpośredniego dotyku łechtaczki, żeby móc osiągnąć satysfakcję seksualną.
Korzyści płynące z kobiecego orgazmu
Regularne osiąganie orgazmu niesie za sobą wiele korzyści, zarówno dla psychiki, jak i dla organizmu. Regularne współżycie z partnerem oraz wspólne osiąganie spełnienia seksualnego pomaga budować zaufanie i relację, a także sprawia, że uczucia względem drugiej osoby stają się głębsze – dzieje się tak za sprawą oksytocyny, inaczej zwanej hormonem miłości, która uwalniana jest podczas orgazmu. Uwalnianie tego hormonu wpływa również na redukcję stresu. Ponadto współżycie seksualne to doskonała okazja do ruchu i spalenia nieco kalorii.
Brak orgazmu. Czy jest na to jakiś sposób?
Anorgazmia, czyli przypadłość, która powoduje brak możliwości osiągnięcia spełnienia seksualnego, pomimo przeżywanego podniecenia seksualnego. Czynniki fizyczne, które mogą wpływać na anorgazmię to wady narządu rodnego, zaburzenia hormonalne obniżające libido, zaburzenia neurologiczne, zmiany poporodowe, stany zapalne w obrębie narządu moczowo-płciowego, czy zmiany menopauzalne. Anorgazmia może także mieć swoje podłoże w psychice np. poprzez traumatyczne przeżycia seksualne, stany lękowe towarzyszące współżyciu: lęk przed ciążą, brak intymności w realizacji zbliżenia, czasowe zmniejszenie pożądania seksualnego, czy niechęć do partnera.
Anorgazmia to schorzenie, które można leczyć. W tym celu należy udać się na konsultację lekarską, aby znaleźć fizyczne przyczyny tego stanu rzeczy. Jeśli natomiast okaże się, że przyczyna anorgazmii leży w sferach psychicznych, powinno się skorzystać z pomocy specjalisty – seksuologa, psychologa, czy psychoterapeuty.
