Pomimo swojej popularności wiele kobiet nadal nie wie czym są estrogeny czy jakie funkcje pełnią w organizmie. Estrogeny to hormony, do których zaliczamy estradiol, estron i estriol. Są to żeńskie hormony płciowe odpowiedzialne za popęd seksualny czy rozwój cech płciowych. Z naszego tekstu dowiesz się jakie funkcje pełnią estrogeny oraz co oznacza nadmiar i niedobór tych hormonów. Zapraszamy do lektury!
Czym są estrogeny?
Estrogeny to grupa hormonów płciowych, w skład który wchodzi estron, estradiol i estriol. Największą aktywność biologiczną wykazuje jednak estradiol, który produkowany jest w jajniku. U mężczyzn natomiast, estrogen produkowany jest przez jądra i korę nadnerczy. Stężenie estrogenów u kobiety jest zmienne w zależności od fazy cyklu miesiączkowego. Najwyższe stężenie stwierdza się między 12. a 14. dniem cyklu.
Rola estrogenów w organizmie kobiety
Estrogeny pełnią wiele istotnych funkcji w organizmie kobiety, szczególnie podczas rozwoju żeńskich cech płciowych. Umożliwiają one wykształcenie 2- i 3-rzędowych cech płciowych, co przekłada się na rozrost jajowodów, czy wzrost mięśnia macicy. Estrogeny odpowiadają również m.in. za:
- regulację cyklu miesiączkowego,
- przygotowanie błony śluzowej macicy do zagnieżdżenia się zarodka,
- utrzymania ciąży,
- regulację gospodarki lipidowej, białkowej i wapniowej,
- zwiększenie stężenia cholesterolu HDL,
- zwiększenia nawilżenia pochwy,
- wspomaganie mineralizacji tkanki kostnej,
- redystrybucję tkanki tłuszczowej,
- uzyskanie kształtu dorosłej sylwetki,
- poziom libido,
- stan emocjonalny.
Jakie są normy estrogenów?
Aby sprawdzić poziom estrogenów w organizmie, wykonuje się oznaczenie ich stężenia we krwi. Trzeba jednak pamiętać, że zakresy stężeń hormonów są różne w różnych laboratoriach. Oznacza to, że wynik jaki uzyskamy należy odnosić do zakresu podanego na formularzu wyniku. Przykładowe normy estradiolu u kobiet niebędących w ciąży wyglądają następująco:
- w fazie folikularnej – 84-970 pg/ml,
- w fazie owulacji – 13-330 pg/ml,
- w fazie lutealnej – 73-200 pg/ml.
Jeżeli jednak pacjentka jest w ciąży, to normy kształtują się zupełnie inaczej:
- w pierwszym trymestrze – 188-2497 pg/ml,
- w drugim trymestrze – 1278-7192 pg/ml,
- w trzecim trymestrze – 6137-13460 pg/ml.
U kobiet po menopauzie, stężenie estradiolu utrzymuje się zazwyczaj na poziomie około 20-30 pg/ml.
Estrogen występuje również u mężczyzn w niewielkich ilościach. Zakres normy estrogenu u mężczyzn wynosi około 11-2-50,4 pg/ml.
Należy pamiętać, że są to przykładowe normy poziomu estradiolu.
Zbyt wysoki poziom estrogenów w organizmie
Poziom estrogenów w organizmie jest zależny od kilku czynników, jak np. wysiłek fizyczny, choroby nowotworowe, nieprawidłowa dieta czy stres. Zarówno niedobór jak i nadmiar tych hormonów nie jest pożądany. Wysoki poziom pojawia się nie tylko u kobiet w ciąży. Nadmiar estrogenu – nazywany hiperestrogenizmem – przyczynia się do powstawania szeregu zaburzeń metabolicznych i biochemicznych w organizmie. Do objawów za dużego stężenie estrogenów w organizmie zalicza się:
- zaburzenia miesiączkowania,
- nadmierną wrażliwość piersi i ich powiększenie,
- częste wzdęcia brzucha,
- niski poziom libido,
- częste bóle głowy i migreny,
- wzrost wagi,
- wypadanie włosów.
Nieleczony wysoki poziom estrogenów przyczynia się do powstania niebezpiecznych stanów dla naszego zdrowia, w tym zatory, zakrzepy czy rozwój obrzęków i kamicy dróg żółciowych.
W jaki sposób obniżyć poziom estrogenu?
Na pewno należy zadbać o właściwy poziom tkanki tłuszczowej, ponieważ ona produkuje estrogeny. Trzeba także zwrócić uwagę na swoje jelita, przyjmowanie odpowiedniej ilości błonnika i odstawić używki. Dobrym pomysłem jest też rezygnacja z produktów wysoko przetworzonych, stosowanie suplementów diety oraz znalezienie czasu na odpoczynek.
Objawy niedoboru estrogenu
Niski poziom estrogenu jest fizjologicznym zjawiskiem u kobiet po okresie menopauzy. Jest on związany z ustaniem czynności wydzielniczej jajników. Obniżenie poziomu estrogenów w młodym wieku może być natomiast spowodowany przez różne patologie. Można je podzielić na pierwotną i wtórną niewydolność jajników. Do pierwszej grupy zalicza się m.in.:
- PCOS, czyli zespół policystycznych jajników,
- zespół Turnera,
- nieprawidłowa budowa jajników,
- przedwczesne wygasanie czynności jajników.
W przypadku wtórnej niewydolności jajników i powiązany z nią obniżony estrogen we krwi, może odpowiadać:
- anoreksja,
- nadużywanie alkoholu,
- stosowanie leków hamujących owulację,
- niewydolność przysadki mózgowej,
- nadmierny wysiłek fizyczny.
Do głównych objawów nadmiaru estrogenów zalicza się:
- możliwość rozwoju osteoporozy,
- suchość pochwy,
- problemy ze snem,
- wahania nastroju,
- problemy z nietrzymaniem moczu,
- spadek libido,
- powtarzające się infekcje dróg moczowych,
- nasilenie procesów starzenia się skóry,
- przedwczesne lub opóźnione dojrzewanie,
- zaburzenia pracy układu krążenia.
Jak zwiększyć poziom estrogenu?
Głównie należy zadbać o swoją dietę, która powinna być bogata w fitoestrogeny, czyli związki organiczne pochodzenia roślinnego. Ich strukturalne podobieństwo do estrogenów pozwala im na łączenie się z receptorami tych hormonów. Dobrze jest więc włączyć do swojego codziennego jadłospisu rośliny strączkowe, brokuły, kalafior czy oleju. W leczeniu niedoboru estrogenu stosuje się estrogeny naturalne i syntetyczne jako ich uzupełnienie.
W okresie menopauzy można sięgnąć po syntetyczne hormony, czyli estrogen w tabletkach.
Badanie estrogenu
Badanie poziomu estrogenu polega na pobraniu próbki z krwi – przeważnie z żyły łokciowej. Do badania należy przyjść na czczo (co najmniej 8 godzin przed badaniem nie można jeść). Pobór krwi wygląda tak samo jak przy morfologii.
W przypadku kobiet badanie wykonuje się w określonej fazie cyklu miesiączkowego, o której zadecyduje lekarz. Zdarza się, że zleca on oznaczenie poziomu estrogenów wraz z pozostałymi hormonami płciowymi, jak progesteron, prolaktyna, LH i FSH.
Badanie poziomu estrogenu u kobiet należy wykonać, kiedy występują u niej zaburzenia hormonalne, zbyt wczesne dojrzewanie płciowe, osteoporoza czy nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych. Wskazaniem do wykonania tego badania jest również monitorowanie rozwoju ciąży, łożyska i płodu.